10 موقعیت استرس زا که هر معماری تجربه کرده !

معماری یک حرفه پرچالش و پویا است که نیازمند توانایی مدیریت استرس و فشارهای مختلف است. در طول زندگی حرفه‌ای یک معمار، او با مجموعه‌ای از موقعیت‌های استرس زا روبه‌رو می‌شود که بر توانایی‌ها و توانمندی‌هایش تأثیر می‌گذارد. در این مقاله از پورتال جامع مهندسین ایران، به بررسی ۱۰ موقعیت استرس زا که هر معماری تجربه کرده می‌پردازیم.

۱۰ موقعیت استرس زا معماران

از دوران دانشجویی گذشته و وقتی که به اولین مصاحبه شغلی برای شغل معماری شرکت می‌کنیم، چالش‌ها و استرس‌ها به طور طبیعی به وجود می‌آیند. این فرآیند به همراه رشد حرفه‌ای و شرکت در جلسات و برنامه‌ریزی برای ساخت و طراحی و برآورده‌سازی نیازهای کارفرما، می‌تواند شدیدتر و دشوارتر شود.

زمانی که معماران در مورد استرس و فشار کاری خود به دوستان یا کارفرماهای غیرمعمارشان شکایت می‌کنند، در واقع آنها به‌طور کامل به دیگران نمی‌توانند منتقل کنند که چقدر تلاش می‌کنند و چالش‌هایی که با آنها روبرو هستند را به طور کامل درک کنند. آنها اغلب با دست‌نیافتنی‌هایی مانند چرخاندن باکس پله که به طرح کلی تأثیر می‌گذارد و حجم کار ایجاد شده به دلیل تغییرات را نمی‌بینند. اما استرس‌ها و چالش‌هایی که همه معماران تجربه می‌کنند، وجود دارند و در این موضوعات قدری اتفاق نظر دارند. حتی اگر برخی از این موارد به صورت مکرر برایشان رخ نداده باشد، حداقل یکبار با آنها مواجه شده‌اند.

۱. مواجهه با مشکلات چاپی در پلان:

وقتی که زمان تحویل پروژه بسیار کم است و تا ساعت تحویل فقط چند ساعت باقی مانده است، معماران ممکن است با مشکلات چاپی رنگ‌ها، فونت‌ها و ترسیمات در پلان مواجه شوند. در این لحظات، هیچ استرسی برای یک معمار بیشتر از دست‌یابی به این مشکلات وجود ندارد.

۲. مشکلات در ترسیم و گیر کردن فایل اتوکد:

در زمان‌هایی که فرصت‌ها محدود و استرس زیاد است، ممکن است فایل اتوکد در حین کار گیر کند. فراموش کردن ذخیره سازی و سیو فایل، هنگ کردن و بسته شدن ناگهانی فایل اتوکد، اتفاقاتی هستند که برای هر معمار بسیار آزاردهنده اند. علاوه بر این، تکرار کردن کارهای انجام شده در چنین شرایط استرسی و فشاری، بسیار دشوار خواهد بود.

۳. انتخاب پوشیدن لباس‌های غیر از رنگ سیاه:

یکی از چالش‌ها برای معماران، انتخاب و پوشیدن لباس‌هایی است که رنگی غیر از سیاه داشته باشند. این مسئله البته قابل مقایسه با دیگر چالش‌ها نیست، اما می‌تواند یک چالش کوچک محسوب شود.

 

 

۴. کندی نرم‌افزارهای سه‌بعدی و هنگ کردن در زمان رندر:

فرآیند رندر و دریافت خروجی‌های سه‌بعدی از طریق نرم‌افزارها، مرحله‌ای زمان‌بر و کندترین قسمت در پیش‌برد روند پروژه است و اگر در حین رندر سیستم قطع شود یا با مشکلاتی مانند هنگ کردن مواجه شود، زمان زیادی برای تکرار مجدد این فرآیند به یک روند بسیار طولانی‌تر، سخت و پرچالش برای معمار تبدیل خواهد شد.

۵. انتظارات غیر واقعی کارفرما:

بسیاری از مواقع، کارفرمایان معماران را به عنوان یک جادوگر می‌بینند که قادر است همه چیز را بهبود ببخشد و انتظارات غیر منطقی در زمینه طراحی و اجرا دارند. گاهی حتی درباره زمانبندی انتظاراتی دارند که غیرقابل انجام است و به کندی کار و ایجاد استرس زیادی منجر می‌شود. زیرا در صورت عدم توافق، نارضایتی بوجود می‌آید و رضایت دادن به کارفرما نیز چالش کوچکی نیست.

۶. فراموش کردن هدفون در حین کار:

برای برخی از معماران، تمرکز تنها با گوش دادن به موسیقی در حین کار حاصل می‌شود و اگر در طول روز هدفون خود را فراموش کنند، تحمل چالش بزرگی را تجربه می‌کنند و تمرکز صحیح برای آن‌ها ممکن نیست.

 

 

۷. مسئولیت ساختمان سال‌ها پس از ساخت آنها:

هنگامی که باد و باران شروع می‌شود، هر معمار باید انتظار داشته باشد که بعد از سال‌ها، یکی از کارفرمایان قبلی با او تماس بگیرد و دلیل نشت آب را بپرسد و از او درخواست تعمیر کند. در واقع، مسئولیت رویدادهایی که برای ساختمانی ساخته شده رخ می‌دهد، تا سال‌ها بر عهده معمار است و این تعهد با خودش استرسی را به همراه دارد. این چالش، حس تعهد و مسئولیت نسبت به سلامت و محیط زندگی افراد را به همراه دارد.

۸. نداشتن قلم درست زمانی که یک ایده به ذهن خطور می‌کند:

یکی از چالش‌های معماران، این است که بهترین ایده‌ها دقیقاً در بدترین زمان به ذهن آنها می‌رسد؛ زمانی که امکان ثبت آنها وجود ندارد یا دقیقاً زمانی که فرصت نوشتن آنها را دارند، این ایده‌ها از ذهن خارج می‌شوند یا تغییر شکل می‌دهند.

۹. تنوع سلیقه و سبک معمارانه:

با توجه به تنوع در نظر و سلیقه‌های مختلف، قانع کردن افراد در زمینه سبک‌های معماری مختلف چالشی است و از دوران دانشجویی قانع کردن استادان و مشاوران و حتی در دوران حرفه‌ای قانع کردن کارفرمایان نیز چالشی استرس‌زا محسوب می‌شود.

 

 

۱۰. تغییرات لحظه آخری پروژه:

ایجاد تغییرات در آخرین لحظه قبل از تحویل پروژه، با تطبیق تغییرات جدید با اطلاعات کلی پروژه، یک وظیفه دشوار محسوب می‌شود. این فرآیند در فشار و استرس آخرین مراحل کار، چالشی است که نمی‌توان اجتناب از آن کرد.

با وجود تمام فشار کاری و استرس‌های معمارانه، هر بار که یک پروژه به پایان می‌رسد، احساس خوبی از تکمیل شدن پروژه و خلق یک اثر معماری جدید در ذهن خلاق معمار به وجود می‌آید. این از ویژگی‌های اصلی معماران است که در مواجهه با چالش‌ها و استرس‌ها، صبوری می‌کنند و هر بار مجدداً خلق و خویشاوندی می‌کنند.