معرفی 9 تا از برترین مهندسین عمران در جهان

مهندسی عمران یکی از حوزه‌های مهم و پرکاربرد در علوم فنی است که به برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و نگهداری زیرساخت‌ها و سازه‌های مختلف از جمله جاده‌ها، پل‌ها، ساختمان‌ها و سدها می‌پردازد. در این مقاله از پورتال جامع مهندسین ایران، به معرفی ۹ تا از برترین مهندسین عمران در جهان خواهیم پرداخت. این مهندسین با دستاوردها و نوآوری‌های خود، به تحول و پیشرفت در زمینه مهندسی عمران و ساخت‌ و ساز سراسر جهان کمک بزرگی کرده‌اند.

برترین مهندسین عمران در جهان

در این بخش، به معرفی برترین مهندسین عمران خواهیم پرداخت. بدون شک، تعدادی از مهندسان برتر و استعدادمند در سراسر جهان وجود دارند، اما برای ذکر تمام آنان، زمان کافی نیست. به همین دلیل، ما تصمیم گرفته‌ایم تا برخی از مشهورترین آنها را معرفی کنیم.

مهندس داف ای. آبرامز

مهندس داف ای. آبرامز (Duff A. Abrams)، که در سال ۱۸۸۰ در ایالت ایلینوی زاده شد و در سال ۱۹۶۵ در نیویورک درگذشت، یک محقق آمریکایی در زمینه فرمول و خصوصیات بتن بود. وی روش‌های نوینی را برای آزمایش ویژگی‌های بتن توسعه داد که تا به امروز استفاده می‌شود. آبرامز به عنوان استاد در موسسه لوئیس فعالیت می‌کرد و در اوایل قرن بیستم تحقیقات و مطالعاتی درباره مواد تشکیل‌دهنده بتن انجام می‌داد.

او به عنوان محقق، استاد و مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی انجمن سیمان پرتلند در شیکاگو فعالیت می‌کرد. آبرامز تأثیر ترکیبات بتن بر مقاومت نهایی محصول را مورد بررسی قرار داد.

بعضی از نتایج تحقیقات داف ای. آبرامز عبارتند از:

• تعریف مفهوم ضریب عیار فلزات.
• تعریف نسبت آب و سیمان.
• ابداع روشی آزمایشی برای اندازه‌گیری کارایی مخلوط بتن به وسیله آنچه “مخروط آبرامز” نامیده می‌شود.

در یک برنامه تحقیقاتی جامع، آبرامز رابطه بین نسبت آب و سیمان و مقاومت فشاری بتن را کشف کرد و نتایج این تحقیقات برای اولین بار در سال ۱۹۱۸ منتشر شد.

وی همچنین از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۱ به عنوان رئیس انجمن بتن آمریکا (ACI) فعالیت می‌کرد و در سال ۱۹۴۲ مدال فرانک پی. براون را دریافت کرد.

مهندس سر دیوید اندرسون

مهندس سر دیوید اندرسون (Sir David Anderson)، مهندس عمران و وکیل اسکاتلندی بود. او در سال ۱۹۵۳ متولد شد و در سال ۱۸۸۰ در لِون، فیف، اسکاتلند زاده شد. در سال ۱۹۲۱، پس از بازگشت از خدمت ارتش، اندرسون به مهندسان همکار خود، باسیل موت و دیوید هی، ملحق شد و شرکت Mott Hay و Anderson را تشکیل دادند. از نوامبر ۱۹۴۳ تا نوامبر ۱۹۴۴، اندرسون به عنوان رئیس موسسه مهندسان عمران انتخاب شد.

مهندس آپولودوروس دمشقی

آپولودوروس دمشقی (Apollodorus of Damascus) واقعاً یک مهندس، معمار، طراح و مجسمه‌ساز سوری-یونانی بود که در قرن دوم میلادی فعالیت می‌کرد. او به عنوان یکی از معماران برجستهٔ دورهٔ رومی شناخته می‌شود و در طول زندگی حرفه‌ای خود به تأسیسات مهمی در امپراتوری رومی کمک کرد.

یکی از پروژه‌های مشهور آپولودوروس، طراحی پل تراژان بر روی رود دانوب برای امپراتور تراژان است. این پل در منطقهٔ داچیا (Dacia) و در سال‌های ۱۰۵-۱۰۶ میلادی ساخته شد و برای حمل و نقل لشکرکشی‌های امپراتور استفاده می‌شد.

آپولودوروس همچنین در داخل شهر رم برخی از ساختمان‌های مهم را طراحی کرد. به عنوان مثال، او معبد و فروم تراژان را در رم طراحی کرد. همچنین وی ستون تراژان را نیز در این شهر ایجاد کرد.

در ضمن، آپولودوروس به عنوان سازندهٔ طاق‌های پیروزی تراژان در شهرهای Beneventum و Ancona شناخته می‌شود. این طاق‌ها به عنوان نمادهای پیروزی امپراتور تراژان در جنگهایی که به موفقیت ختم می‌شدند، احداث شده بودند.

در اسپانیا، آپولودوروس به عنوان معمار برتری محسوب می‌شد و پل Alconétar را در این منطقه ساخت. این پل در رودخانه تاجو (Tagus) قرار داشت و از مهمترین پل‌های رومی در شبه‌جزیره ایبیری بود.

زندگی‌نامه آپولودوروس

آپولودوروس دمشقی (Apollodorus of Damascus)، معمار، مهندس و مجسمه‌ ساز سوری-یونانی بود که در دورهٔ رومی فعالیت می‌کرد. اطلاعات در دسترس دربارهٔ زندگی شخصی او محدود است و برخی جزئیات ممکن است مورد بحث قرار بگیرد. در ادامه، جزئیاتی دربارهٔ آپولودوروس دمشقی آورده شده است:

– نخستین فعالیت‌های آپولودوروس به طور احتمالی در ارتش بوده است و او در آنجا با امپراتور تراژان آشنا شد. سپس تراژان او را به همراه خود به رم (پایتخت امپراتوری روم) برد.

– آپولودوروس به دستور تراژان پلی بر روی رود دانوب در منطقهٔ داچیا ساخت. این پل برای حمل و نقل لشکرکشی‌های تراژان به مناطق دیگر امپراتوری استفاده می‌شد.

– آپولودوروس به عنوان معمار برجستهٔ دورهٔ رومی شناخته می‌شود و به طراحی بسیاری از ساختمان‌های امپراتوری رومی در زمان تراژان مشهور است. به عنوان مثال، طراحی حمام‌های رومی، فروم تراژان، ستون تراژان و مجموعه بازارهای مجاور را به آپولودوروس نسبت می‌دهند.

– آپولودوروس تأثیر قابل توجهی در سبک معماری امپراتوری رومی داشت و دانش فنی و پیشرفتهٔ ساختمان‌سازی را با خود به امپراتوری روم آورد. او در پروژه‌هایی مانند پل تراژان بر روی رودخانهٔ دانوب در نزدیکی دروبتا-تورنو سورین در رومانی نشان داد که با استفاده از تکنیک‌های پیشرفتهٔ ساختمانی، سازه‌های بزرگ و منحصربه‌فردی را می‌تواند ایجاد کند.

– در برخی منابع ذکر شده است که آپولودوروس مسئول طراحی و ساخت پانتئون و ویلا آدریانا (ویلای هادریان) در تیوولی در زمان امپراتوری هادریان بوده است، اما این موضوع هنوز مورد بحث قرار دارد و مدارک کافی در این خصوص وجود ندارد.

– دربارهٔ مرگ آپولودوروس، گفته می‌شود که او به دستور هادریان بر اثر انتقادهای سختگیرانه نسبت به طرح‌های ساختمانی او، تبعید شد و سپس به اتهام بزهکاری اعدام شد. اما باید توجه داشت که این ادعاها ممکن است تردیدهایی داشته باشند و برخی از پژوهشگران معتقدند که آپولودوروس به دلیل ارتباط نزدیک خود با امپراتور و استفادهٔ امپراتور از طرح‌های او، نمی‌توانسته به خطر بیفتد و بنابراین احتمالاً او از طریق مرگ طبیعی درگذشته است. تاریخ دقیق مرگ آپولودوروس نیز مورد شک و تردید قرار دارد و برخی از منابع تاریخی مرگ او را در سال ۱۲۵، ۱۲۹ یا ۱۳۰ میلادی ذکر می‌کنند.

مهندس ترومن همینوی آلدریچ

ترومن همینوی آلدریچ (۱۷ اکتبر ۱۸۴۸ – ۲۸ آوریل ۱۹۳۲) یک مهندس عمران، مدیر شرکت معدن و دیرین شناس آمریکایی بود. وی به عنوان نماینده جمهوری‌خواه از منطقه آلاباما در مجلس نمایندگان آمریکا خدمت کرد و از سال ۱۸۹۳ تا ۱۹۶۳ در کنگره فعالیت داشت.

آلدریچ در شهر پالمیرا متولد شد و در طول عمرش با مشکلات سلامتی ضعیفی روبرو بود. پیش از ورود به انستیتوی پلی تکنیک Rensselaer در تروی، نیویورک، در مدارس دولتی و یک آکادمی نظامی در وست چستر، پنسیلوانیا تحصیل کرد. وی در سال ۱۸۶۹ در رشتهٔ مهندسی عمران و معدن فارغ‌التحصیل شد و در صنعت راه‌آهن در نیویورک و نیوجرسی به شغل گرفت.

علاوه بر حضور در کنگره، آلدریچ به عنوان مدیر شرکت معدن و دیرین شناس فعالیت می‌کرد. او در زمینهٔ ساخت و عملیات راه‌آهن تجربه‌های گسترده‌ای داشت و در پروژه‌های مختلف راه‌آهن در نیویورک و نیوجرسی شرکت داشت.

آلدریچ در سال ۱۸۷۰ با آنا موریسون از نیوآرک ازدواج کرد.

مهندس عمران برنارد آمادی

برنارد آمادی (متولد ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۴ در شهر روبه، فرانسه) یک استاد مهندسی عمران در دانشگاه کلرادو بولدر است. وی همچنین بنیانگذار مهندسین بدون مرز در ایالات متحده آمریکا و مدیر سابق مرکز مورتنسون، یک مرکز مهندسی جوامع در حال توسعه است. آمادی عضو آکادمی ملی مهندسی است و دریافت کننده مدال هوور نیز می‌باشد. وی در سال ۲۰۰۹ جایزه مهندسین برتر را از نیوزرکورد دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۱۲، توسط وزارت امور خارجه آمریکا به عنوان نماینده علمی منصوب شد.

چارلز آدلر جونیور

چارلز آدلر جونیور (Charles Adler Jr.)، مخترع و مهندس عمران آمریکایی، در تاریخ ۲۰ ژوئن ۱۸۹۹ در بالتیمور، مریلند متولد شد. او به خاطر ابداع دستگاه‌هایی با هدف بهبود ایمنی حمل و نقل شناخته می‌شود. برخی از اختراعات معروف او شامل چراغ‌های راهنمای صوتی، سیگنال‌های جاده برای افراد دارای مشکل کور رنگی، دکمه‌های عابر پیاده و چراغ‌های چشمک زن هواپیما است.

زندگی نامه چارلز آدلر جونیور

آدلر در خانواده‌ای ثروتمند در بالتیمور بزرگ شد. از جوانی، تخیل قوی و خلاقیت بالایی داشت. پدرش او را تشویق کرد تا به دنبال اختراعات و نوآوری بگردد.

در سن ۱۴ سالگی، اولین اختراع خود را، یعنی ترمز خودرو، ایجاد کرد. این اختراع پنج سال بعد، در سن ۱۹ سالگی، حق ثبت اختراع خود را دریافت کرد.

بعد از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، آدلر وارد دانشگاه جان هاپکینز برای تحصیل در رشتهٔ مهندسی شد. اما به دلیل مشکلات با همکلاسی‌ها، دو سال بعد ترک تحصیل کرد. وی برای مدت کوتاهی در سپاه آموزش ارتش ایالات متحده به عنوان سرگرد عملیاتی خدمت کرد تا دسامبر ۱۹۱۸، در طول جنگ جهانی اول.

اوتمار هرمن آمان

اوتمار هرمان آمان (Othmar Hermann Ammann)، مهندس عمران سازه سوئیسی-آمریکایی بود. او به عنوان یکی از بزرگترین مهندسان عمران قرن بیستم شناخته می‌شود و در طراحی و ساخت پل‌های بزرگ و معروفی در ایالات متحده متخصص بود. آمان برای استفاده از تئوری خیز در طراحی پل‌ها و توانایی کاهش هزینه‌ها در ساخت آن‌ها شناخته می‌شد.

او پل‌های بزرگی را در شهر نیویورک ساخت که این شهر را به بخش‌های دیگر آمریکا متصل می‌کرد. پل جرج واشنگتن، پل Verrazzano-Narrows و پل بایون از جمله پل‌های معروفی هستند که توسط آمان طراحی و ساخته شدند. این پل‌ها برتری هنرمندی و مهندسی آمان را در طراحی پل‌های معلق نشان می‌دهند.

آمان تلاش کرد تا پل‌هایی با هزینه کمتر و سبک‌تر، اما در عین حال زیبا و پایدار بسازد. او توانست با استفاده از تئوری خیز و روش‌های نوآورانه، پل‌هایی را طراحی کند که همچنان به عنوان برجسته‌ترین آثار مهندسی شهرت دارند. آمان در ساخت پل‌ها به نیازهای اقتصادی و عملکرد عالی توجه ویژه‌ای داشت.

اوتمار هرمان آمان در تاریخ ۲۲ سپتامبر ۱۹۶۵ درگذشت. اما ارثی که در زمینه مهندسی عمران و ساخت پل‌ها به جا گذاشت، همچنان در دنیای مهندسی و سازه‌های بزرگ قابل مشاهده است.

پل‌های معروفی که توسط آمان ساخته شدند عبارتند از:

۱. پل جرج واشنگتن: این پل، که جزء پل‌های معلق است، در تاریخ ۲۴ اکتبر ۱۹۳۱ افتتاح شد و نخستین پل معلق باز در نیویورک بود. این پل، که نامش به افتخار جرج واشنگتن، پدر بنیانگذار آمریکا گذاشته شده است، میان رودخانه هادسون و منهتن قرار دارد.

۲. پل بایون: این پل نیز یک پل معلق است و در تاریخ ۱۵ نوامبر ۱۹۳۱ افتتاح شد. پل بایون، که در شرق نیویورک قرار دارد، بخشی از اتوبان جدید ایالت نیویورک است و ارتفاع آن به برج‌های بلند و زیبایی شهرت داده است.

۳. پل Triborough: این پل در تاریخ ۱۱ ژوئیه ۱۹۳۶ افتتاح شد و اتصالی بین مناطق منهتن، برونکس و کوئینز در نیویورک را فراهم می‌کند. این پل نیز به عنوان یک پل معلق شناخته می‌شود و به ترکیبی از خطوط جاده‌ای و ریلی خدمت می‌کند.

۴. پل Bronx – Whitestone: این پل در تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۳۹ افتتاح شد و مناطق برونکس و ویتستون در نیویورک را به هم متصل می‌کند. این پل نیز از نوع پل معلق است.

۵. پل والت ویتمن: این پل در تاریخ ۱۶ می ۱۹۵۷ افتتاح شد و بخشی از اتوبان آپالاچین در نیوجرسی است. این پل، که از نوع پل برجی است، نامش را به افتخار والتر ویتمن، رئیس سابق اداره پل‌ها و اتوبان‌های نیوجرسی گرفته است.

۶. پل Throgs Neck: این پل در تاریخ ۱۱ ژانویه ۱۹۶۱ افتتاح شد و مناطق برونکس و کویینز را در نیویورک به هم متصل می‌کند. این پل از نوع پل برجی است و در رویا‌پردازی و طراحی آن تأکید بر زیبایی و ظرافت شده است.

۷. پل Verrazzano-Narrows: این پل، که در تاریخ ۲۱ نوامبر ۱۹۶۴ افتتاح شد، بین شهر نیویورک و جزیره استتن در نیوجرسی قرار دارد. این پل متشکیل شده است از دو برج بلند و پلی کشیده‌شده بین آن‌ها است. پل Verrazzano-Narrows در زمان ساخت، بزرگترین پل تک‌کشسان در جهان بود و هنوز هم یکی از پل‌های بزرگ و شناخته‌شده در نیویورک است.

این لیست پل‌های معروفی است که توسط آمان ساخته شدند. همه این پل‌ها با استفاده از تئوری خیز و روش‌های نوآورانه او طراحی و ساخته شدند و هر یک از آن‌ها برخورداری از ویژگی‌های منحصربه‌فردی مانند زیبایی، استحکام و عملکرد برتر را نشان می‌دهند.

هنری لارکوم ابوت

(۱۳ آگوست ۱۸۳۱ – ۱ اکتبر ۱۹۲۷)

هنری لارکوم ابوت (Henry Larcom Abbot)، در زمینه مهندسی نظامی و خدمات مهندسی بسیار فعال بود. در طول جنگ داخلی آمریکا، وی در ارتش اتحادیه خدمت کرد و به خاطر مشارکت در کارها و خدمات مهندسی و توپخانه به درجه افتخاری سردار سرتیپ ارتقا یافت. ابوت در سال ۱۸۶۶ به درجه سرلشکر و سرتیپ ارتقا یافت.

وی با ناخدا، سرلشکر اندرو آ. همفری، در مطالعات علمی مشترکی درباره رودخانه میسیسیپی همکاری کرد. پس از بازنشستگی، ابوت به عنوان مشاور در پروژه‌های سد و کانال پاناما خدمت کرد. همچنین، در سال ۱۸۶۳ به عنوان عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد.

دکتر جان جیکوب

(۲۶ دسامبر ۱۸۶۷ – ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۳)

دکتر جان جیکوب (John Jacob) یک مهندس برجسته استرالیایی بود و به خاطر نقش برجسته‌ای که در طراحی و ساخت پل بندر سیدنی ایفا کرد، شهرت دارد. پل بندر سیدنی (Sydney Harbour Bridge) یکی از نمادهای مشهور استرالیاست و یکی از پل‌های معروف جهان به شمار می‌رود.

جان جیکوب بعنوان یکی از مهندسان مسئول برنامه‌ریزی، طراحی و نظارت بر ساخت پل بندر سیدنی فعالیت داشت. این پروژه بزرگ در طول دهه ۱۹۲۰ آغاز شد و در سال ۱۹۳۲ به پایان رسید. پل بندر سیدنی یک پل ترکیبی از بخش‌های فولادی و بتنی است و جسر کشویی آن به عنوان یکی از ویژگی‌های خاص آن شناخته می‌شود.

دکتر جان جیکوب به خاطر تلاش‌ها و دقت در نظارت بر طراحی و ساخت پل بندر سیدنی تحسین و شهرت دارد و از آثار برجسته مهندسی او به شمار می‌رود.