هویه لحیم کاری

هویه لحیم کاری وسیله‌ای است که برای ذوب لحیم و اتصال قطعات فلزی به یکدیگر به کار می‌رود. هویه‌ها را می‌توان به دو دستهٔ اصلی تقسیم کرد، هویه‌های غیربرقی (گازی، چکشی)، و برقی (الکتریکی). با توجه به جنس و اندازهٔ نقطهٔ اتصال، باید هویه مناسب که بتواند حرارت (دما) لازم را تولید کند، انتخاب کرد.

لحیم ­کاری چیست؟

همان طور که گفته شد لحیم کاری عملی است که در آن دو فلز به هم متصل می شوند. در حقیقت با دستگاهی به نام هویه دو فلز مورد نظر را به وسیله ی سیم لحیم حرارت می دهیم. بعد از گرم شدن, سیم لحیم ذوب می شود و محل اتصال دو فلز به هم می چسبد. لحیم کاری را باید با دقت زیادی انجام داد زیرا اگر در محلی رطوبت و فعالیت زیادی زیادی داشته باشد؛ ممکن است قلع به آسانی جدا شود و باید به اندازه ی کافی محکم باشد.

هویه

هویه از جمله ابزار معروف و شناخته شده در کار الکترونیک است. و اکثر افراد با این ابزار آشنا هستند و یا از نزدیک دیده اند. از هویه برای اتصال قطعات الکتریکی بر روی مدار و برد استفاده می شود. البته برای انجام فرایند لحیم کاری از ابزار و لوازم جانبی دیگری نیز مانند قلع, فلاکس, روغن لحیم, پایه و… کمک گرفته می شود.

هویه انواع مختلفی دارد که هر کدام برای انجام کار خاصی طراحی شده است و یا ویژگی خاصی دارد. ارزان ترین هویه ها در بازار توانایی تنظیم دما را ندارند و قدرت و توانایی آن ثابت است.
هویه ها توان های متفاوتی دارند و عموما ۴۰ وات, ۶۰ وات و یا بیشتر هستند. دلیل آن که هویه ها در توان های متفاوتی هستند؛ به این دلیل است که با توجه به کاربرد و نیاز هر شخص به یکی از این مدل ها نیاز است. برای انجام کار های الکترونیکی از وات ۳۰ یا ۴۰ استفاده می شود.

پایه

پایه هویه وسیله ای است که می توان دستگاه هویه را داخل آن قرار داد و از تماس هویه با دیگر وسایل و احتمال آسیب جلوگیری می کند.

سیم لحیم یا قلع

کیفیت سیم لحیم مورد استفاده می تواند بر روی کیفیت کلی کار تاثیر بگذارد. اغلب سیم های لحیم ترکیب قلع و سرب است که هر سیم تفاوت هایی در تناسب این دو فلز دارد و انواع مختلف سیم لحیم در بازار موجود است.

سیم لحیم آلیاژی به خصوص است که دو فلز مورد نظر را به هم می چسباند و برای این کار هویه با حرارت خود سیم را ذوب کردن و در محل اتصال ریخته می شود و بعد از خنک شدن؛ دو فلز به هم-دیگر می چسبند.
بر روی قرقره ای که سیم لحیم دور آن پیچیده شده است؛ دو عدد نوشته می شود که نشان دهنده ی درصد استفاده شده از هر فلز در سیم لحیم است. برای مثال اگر بر روی قرقره ۶۰/۴۰ نوشته شده باشد؛ به این معناست که سیم لحیم خریداری شده, حاوی ۶۰ درصد قلع و ۴۰ درصد سرب است.

برای لحیم کاری قطعات الکترونیکی, باید سیم لحیم حاوی ۶۰ درصد قلع باشد. زیرا نقطه ی ذوب قلع پایین است و برای هویه, به دمای بالایی احتیاج نخواهیم داشت. همچنین دمای بالای می تواند موجب آسیب رساندن به قطعات روی برد و فیبر مدار چاپی شود. محبوب ترین سیم لحیم در میان تعمیرکاران و مهندسین, سیم لحیم ۶۳ درصد است. بعضی از سیم های لحیم بر روی خود مقداری روغن لحیم و یا فلاکس دارند که دیگر نیازی به استفاده روغن لحیم نخواهد بود و سرعت عمل را بالاتر می برد.

روغن لحیم

هنگامی که می خواهیم دو فلز را لحیم کاری کنیم؛ محل اتصال باید کاملا تمیز و عاری از رنگ و چربی باشد. در زمان لحیم کاری به دلیل دمای بالا, در سطح فلز لایه ای از اکسید به وجود می آید و این لایه ی اکسید بعد از لحیم کاری سبب می شود مانعی به وجود بیاید که تماس الکتریکی مورد نظر ما رخ ندهد و خلل در کار ما ایجاد می شود.

برای آن که بتوانند جلوی لایه اکسید را بگیرند از روغن مخصوص لحیم استفاده می کنند. این نوع از روغن ها از مایعی به نام کلوفون به وجود آمده است که هرگونه مواد زائد از جمله اکسید را حل می کند و مشکل ما در زمان لحیم را حل می کند.