وایرلس

وایرلس یا بی‌سیم یک اصطلاح است که برای توصیف ارتباطات مخابراتی استفاده می‌شود. در آن امواج الکترومغناطیسی (به جای نوعی سیم) سیگنال را در بخشی خاص یا تمام مسیر ارتباطی حمل می‌کنند. برخی از ابزارهای نظارت و کنترل، مانند آلارم‌های سرقت، از فرکانس‌های بالاتر از محدوده شنوایی انسان استفاده می‌کنند. این ابزار نیز گاهی به عنوان ابزار وایرلس یا بی‌سیم طبقه‌بندی می‌شوند.

اولین فرستنده‌های وایرلس یا بی‌سیم در اوایل قرن بیستم با استفاده از رادیو تلگراف (کد مورس) کار کردند. بعدها، به دلیل اینکه مدولاسیون امکان انتقال صدا و موسیقی را به صورت وایرلس فراهم کرد، “رادیو” اختراع شد. با ظهور تلویزیون، فکس، ارتباطات داده‌ها و استفاده بهینه از بخش بزرگ‌تر این طیف، اصطلاح وایرلس جان دوباره‌ای گرفته است.